دلم گرفته

دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم
تو روزگار بی کسی یه عمر که در به درم
حتی صدای نفسم میگه که توی قفسم
من واسه آتیش زدنت یه کوله بار شب بسم
دلم گرفته آسمون یکم منو حوصله کن
منو که از این روزگار یه خورده کمتر گله کن
منو به بازی میگیرند عقربه های ساعتم
برگه تقویم میکنه لحظه به لحظه لعنتم
آهای زمین یه لحظه تو نفس نزن
نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تر